Anadolu motiflerinin köklü geçmişine bakıldığı zaman bize hem dönemlerin sosyal yapısı hem de insanların sorunları veya arzuları hakkında bilgi verir. Bu noktada Anadolu motiflerinin bütünü bir dildir. Her dil gibi canlıdır ve yaşamaya devam etmektedir. Bu yüzden “Bugün halen dokumacılık eskisi kadar aktif bir şekilde devam ediyor olsaydı motifler ne tür bir değişime uğrar, karşımıza… Okumaya devam et Yeni Dünya Serisi
Anadolu dokumalarındaki akrep motifi de korunma amacıyla kullanılan motiflerden biridir ve dolasıyla bu kategoride ele alınmaktadır. Anadolu’da aynı anda dört mevsimin birden yaşanıyor olması, bitki ve hayvan örtüsüne zengin bir çeşitlilik getirmiştir.
Sandıklı motifi evlilik isteğini ve bebek beklentisini simgeler. Bu motif geleneksel olarak her genç kıza evlilik öncesi alınması gereken ‘çeyiz sandığı’nın stilize edilmiş halidir.
Yaratıcı gücün sembolü olan ‘el’ insanı hayvandan ayıran en önemli organdır. İnsanoğlu, tarih boyunca ellerini ve parmaklarını kullanma yetisi arttıkça hayvanlıktan uzaklaşmıştır.
Türkler tarih boyunca aile, oba, oymak, devlet gibi kavramları ifade edebilmek için belirli figürleri damga=im olarak kullanmışlardır.
Doğum ve yaşamla ilgili motiflerle başladığımız serüvenimize, yaşamın sonlanmasıyla ilgili kavramlar içeren kuş motifini anlatarak nokta koyuyoruz. Anadolu sembolizminde kuş motifinin ayrıcalıklı bir yeri vardır. Onun kadar çeşitlilik arz eden diğer bir motif yok gibidir.
Bu motif stilize edilmiş kurt ayak izi ve kurt ağzı şeklindedir. İyimserliğin ve korunmanın simgesi olan kurt karanlıkta görebilme yeteneğine sahip olduğu için de, ışığı ve güneşi sembolize etmektedir.
Bukağı motifi aileyi, kadın-erkek birliğini, ailenin devamlılığını, bereketi ve sevgililerin birleşme arzusunu simgeler. Motif iki tane eşkenar üçgeni birleştiren bir bağdan oluşur.
Hayat ağacı sürekli gelişen, cennete yükselen hayatın, dikey sembolizmini oluşturur. Geniş anlamda, sürekli değişim ve gelişim içinde yaşayan evreni sembolize eder.
Ay ve güneş gibi, yıldızlar da halk inanışlarında geniş yer tutar. Bu inanışların kökeni, gök varlıklarının birer tanrı ya da tanrıça olarak kutsandığı dönemlere dayanmaktadır.